لازم به ذكر است كه دو نوع وصيت وجود دارد. وصيت عهدي و وصيت تمليكي .

وصيت عهدي اين است كه شخصي در زمان حياتش وصيت كند كه بعد از فوتش ، كارها و اقداماتي انجام شود .

وصيت تمليكي اين است كه شخصي در زمان حياتش در مورد اموال و دارايي هاي خود ؛ براي زمان بعد از فوتش ، تصميم گيري كند . حال ممكن است شخص وصيت كننده ، يك شخصي را به عنوان وصي ، تعيين كند كه اداره امور وي را براي زمان بعد از فوتش برعهده بگيرد . البته تعيين وصي ، الزامي نيست .

بايد توجه داشت كه هر شخص فقط تا يك سوم اموال خود را ميتواند وصيت كند . و وصيت بيشتر از يك سوم اموال معتبر نيست مگر اينكه ورثه آن را تنفيذ و تاييد نمايند . بنابراين هيچ شخصي نمي تواند بر كل اموال خود وصيت نمايد. مطلب ديگر اين است كه هيچ شخصي نمي تواند اموال شخص ديگر را مورد وصيت قرار دهد. يعني هر شخص فقط مي تواند در مورد اموال خودش وصيت كند .

مطلب ديگر اينكه اگر شخصي وصيت نامه اي را تنظيم نمايد و بعد از گذشت مدتي از آن وصيت ، پشيمان شود و وصيت نامه ي ديگري تنظيم كند ، آخرين وصيت نامه ي او ، معتبر است زيرا آخرين وصيت نامه در واقع بيانگر آخرين اراده ي شخص است حال اگر شخصي وصيت نامه اي را تنظيم كند مبني بر اينكه به عنوان مثال بعد از فوتش ، مالي به شخص خاصي برسد ، در زمان حيات خود ، آن مال را به ديگري انتقال دهد ، آن انتقال صحيح و معتبر مي باشد .در واقع وقتي كه شخصي ، بعد از وصيت كردن ، وصيت نامه ي ديگري تنظيم مي كند ، يا زماني كه بعد از وصيت كردن آن مال را به شخص ديگري منتقل مي كند ، يعني از وصيت اول خودش ، رجوع كرده است و اقدام موخر او نافذ و معتبر است. رجوع از وصيت مي تواند به صورت صريح يا بصورت ضمني باشد . بايد توجه داشت كه نيازي نيست كه شخصي كه به نفع او وصيت شده است ، از وصيتي كه به نفع او شده است ، اطلاع داشته باشد . بنابراين اگر شخص وصيت كننده ، از وصيت خود رجوع كند ،اين رجوع از وصيت نيز ، نيازي ندارد تا به شخصي كه به نفع او وصيت شده است ، اطلاع داده شود .